
click kat link kat bawah ni
Baji - Ayah Ibu Anak.mp3baji
banyak tul pengorbanan mak abah.time nakal2 dulu,mak penah kata kat abah,susahnye nak jaga anak pompuan awak sorang ni,senang lagi nak jaga lembu sekandang(dlm hati nak tergelak gak,mak nak bela lembu ke?hikhikhik,iskh tak baikkkk reen)..to all my frens,jgn durhaka tau,ingt,dengar ckp parent kita.kalo tak,terus Tuhan boleh trus tunjuk balasan kat dunia selain tak dpt cium bau syurga..(penah hilang h/phone time lari dari kolej time tu tipu mak kata kat kolej padahal mak dah tunggu depan kolej dengan kete peronda polis,di mana diriku?di kenyir..satu lagi kes kaki tetiba duk cramp jer sedangkan kalo panjat gunung slalu ok jer.jalan pun selalu nampak dua lorong,mcm nak suh sesat jer.time tu masuk hutan nak panjat gunung tak bagi tau mak pun sebab kalo bgtau confirm tak kasikk so bgtau dia kata sibuk kat asrama study.amik kau Tuhan trus balas..satu lagi ponteng g ke tumpat umah kawan sbb tension kat sekolah,mak tetiba je dtg asrama carik anak tapi tak jumpa,skali warden call umah kwn kat tumpat,hihi tgh seronok g pasar teman mak kawan g beli barang nak masak..apalagi mak angin sungguh sbb anak dia ponteng,fly dari asrama,panjat pagar construction site sbelah skolah tapi mak saya ponteng kat tempat yg elok bukan kat tempat yg merosakkan,kat pasar lak tu teman mak org g beli brg dapur.hahaha..nasib baik berkat kepetahan mak berundingcara ngn warden,aku tak kene gantung sekolah,tq2.kalo tak buruk rekod aku.)..Tu baru sikit,sbenanye byk lagi,..dolu2 empunya diri ni tergolong dlm kategori nakal yg baik.ade paham?muka baik jer tapi nakal,cikgu dan family jer yg tau.hurm,nape abangku dan adikku tidak begitu?hihi....apapun,bersyukurlah sekiranya kita masih ada ibu bapa.hargailah,hormatilah mereka..
semoga Tuhan panjangkan umur ibu bapa kita,amin...
You can kiss your family and friends good-bye and put miles between you, but at the same time you carry them with you in your heart, your mind, your stomach, because you do not just live in a world but a world lives in you. ~Frederick Buechner